Με έγγραφό του τώρα, ο υφ. Παιδείας Γιάννης Πανάρετος ζητά από τους πρυτάνεις στοιχεία σχετικά με τους διορισμούς καθηγητών –συγγενών των ήδη υπηρετούντων.
Φυσικά, τα περισσότερα Πανεπιστήμια δεν έχουν απαντήσει ακόμα....
Πηγή: www.esos.gr
Επείγον έγγραφο προς όλους τους Πρυτάνεις για να δώσουν στοιχεία σχετικά με τους διορισμούς καθηγητών –συγγεκών των ήδη υπηρετούντων έστειλε ο υφ. Παιδείας Γιάννης Πανάρετος στις 2 Σεπτεμβρίου , αλλά μέχρι σήμερα τα περισσότερα Ιδρύματα δεν απάντησαν ,όπως το Αριστοτέλειο των Αθηνών, το Οικονομικό Πειραιώς, Πάτρας, Γιάννενα, Θράκης, Κρήτης, Πελοποννήσου.
Ο υφ. Γιάννης Πανάρετος θα επιμείνει καθώς ετοιμάζει και δεύτερο έγγραφο,
υπενθυμίζοντας τις υποχρεώσεις εκ του νόμου των Πρυτάνεων για παροχή στοιχείων διοικητικού περιεχομένου προς την Κεντρική Υπηρεσία του υπ. Παιδείας.
Θα επιμείνω όμως και θα έχετε τα στοιχεία αυτά που ζητήσατε, γιατί είναι υποχρέωσή μας να τα συλλέξουμε και να σας τα δώσουμε.
Αφορμή για τη συλλογή στοιχείων , αποτέλεσε η ερώτηση στη Βουλή του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς την Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ένταξη παιδιών καθηγητών ΑΕΙ ως μελών ΔΕΠ σε σχολές ΑΕΙ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Εισερχόμαστε τώρα στη με αριθμό 1766/26.8.2010 ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς την Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ένταξη παιδιών καθηγητών ΑΕΙ ως μελών ΔΕΠ σε σχολές ΑΕΙ.
Θα απαντήσει ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Ιωάννης Πανάρετος.
Καλείται ο ερωτών Βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης επί δίλεπτον να δώσει το διάγραμμα της ερωτήσεώς του.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεύτερη ερώτηση μέσα σε δύο μέρες για θέματα παιδείας. Και χθες είχα ερώτηση. Ήρθε και μου απάντησε η κυρία Χριστοφιλοπούλου, η οποία είναι, επίσης, όπως και εσείς, άνθρωπος που πονάει τα ζητήματα της εκπαίδευσης. Και οι δύο τα γνωρίζετε σε βάθος.
Όταν ήμουν φοιτητής, αλλά και αργότερα, σκεφτόμουν πόσο χρήσιμο θα ήταν να μάθαιναν όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι τι πραγματικά συμβαίνει στα πανεπιστήμια. Αν δηλαδή αυτά τα πανεπιστήμια είναι, όπως καταγγέλλεται συχνά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, φωλιές σκανδάλων και οικογενειοκρατίας, αν τα χρήματα του κόσμου πιάνουν τόπο, αν οι «παρεούλες» και οι κλίκες κάνουν κουμάντο σε ιδρύματα, που κανονικά θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα και να είναι στην πρωτοπορία και της αξιοκρατίας και της επιβράβευσης του ικανότερου.
Σήμερα, λοιπόν, ζούμε εν συγκρίσει με το παρελθόν –το ξέρετε καλύτερα από μένα- στην εποχή των άφθονων τεχνολογικών μέσων.
Οι πανεπιστημιακές σχολές στην πατρίδα μας έχουν αυξηθεί πάρα πολύ. Υπάρχουν πάρα πολλές πανεπιστημιακές σχολές και πολλά πανεπιστήμια και οι πόροι είναι, παρά την κρίση, την οποία όλοι βιώνουμε, πολύ περισσότεροι από τις περασμένες δεκαετίες, αφού η Ελλάδα ιδίως μετά το 1974 αναπτύχθηκε αρκετά.
Η υποβάθμιση, όμως, της παρεχόμενης γνώσης από τα πανεπιστήμια είναι καταφανής. Νομίζω ότι αυτό το αναγνωρίζουμε όλοι. Υπάρχει υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης, εξ ου και η κατρακύλα των πανεπιστημίων μας σε σχέση με την παγκόσμια κατάταξη, σε σχέση με τα υπόλοιπα πανεπιστήμια.
Παλαιότερα ακούγαμε για καθηγητές «ογκόλιθους». Είχανε οι γονείς μου στα δημόσια πανεπιστήμια που σπούδαζαν καθηγητές «ογκόλιθους». Σήμερα, αυτοί οι «ογκόλιθοι» αρχίζουν και σπανίζουν σε επικίνδυνο βαθμό και αντικαθίστανται, δυστυχώς πολλές φορές, από «τούβλα». Και αυτό συμβαίνει ενώ χιλιάδες Έλληνες έχουν σημαντικά ακαδημαϊκά προσόντα, έχουν πολύ δυνατά διδακτορικά, μιλάνε πολλές γλώσσες, έχουν σπουδάσει σε κορυφαία ξένα πανεπιστήμια. Υπάρχουν νέοι Έλληνες πολίτες που είναι πολύ σημαντικοί επιστήμονες, έχουν ιδρώσει, έχουν ξοδευτεί, αλλά δεν μπορούν να σπάσουν το φράγμα της παρεούλας, της οικογενειοκρατίας, της κλίκας, της ψευτοκουλτούρας, των γόνων.
Νέοι, λοιπόν, με τεράστια ακαδημαϊκή συγκρότηση και εξειδικευμένες γνώσεις μένουν έξω από θέσεις ΔΕΠ, πολύ απλά γιατί δεν έχουν «μπάρμπα στη Κορώνη», δεν έχουν έναν συγγενή εντός των τειχών που να τους σπρώξει, ώστε να σπάσουν αυτό το φράγμα της οικογενειοκρατίας και να πάρουν κι αυτοί αυτό που αξίζουν, μια θέση στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ ως διδάσκοντες.
Κύριε Υπουργέ, δοθείσης της ευαισθησίας που έχετε, θέλω να σας ρωτήσω ποια μέτρα θα πάρετε άμεσα, ώστε να σπάσει αυτό το απόστημα της οικογενειοκρατίας και της φαυλοκρατίας σε πανεπιστημιακές σχολές και πόσους διορισμούς γιων και θυγατέρων εντοπίσατε τον έναν χρόνο που βρίσκεστε σε αυτή τη θέση και τους σταματήσατε;
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Ιωάννης Πανάρετος έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ που δεχθήκατε να αλλάξουμε την ημερομηνία, γιατί την περασμένη εβδομάδα έπρεπε να πάρω μέρος στη Σύνοδο Υπουργών Έρευνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχετε θέσει ένα θέμα στην ερώτησή σας και σήμερα το αναπτύξατε περισσότερο ουσιαστικά για την αξιοκρατία μέσα στο πανεπιστήμιο. Όσον αφορά την ερώτησή σας, έχω κάνει προσπάθειες να συλλέξω τα στοιχεία και να σας τα δώσω. Δυστυχώς, παρότι η ερώτησή σας έγινε στις 26/08 και στις 02/09 ζητήσαμε από τα πανεπιστήμια τα στοιχεία, υπάρχουν πανεπιστήμια -αρκετά θα έλεγα- το Αριστοτέλειο των Αθηνών, το Οικονομικό Πειραιώς, Πάτρας, Γιάννενα, Θράκης, Κρήτης, Πελοποννήσου που δεν έχουν απαντήσει. Θα επιμείνω όμως και θα έχετε τα στοιχεία αυτά που ζητήσατε, γιατί είναι υποχρέωσή μας να τα συλλέξουμε και να σας τα δώσουμε.
Η δυσκολία στην αξιοκρατία στα πανεπιστήμια είναι ότι δεν είναι εύκολο να επιβληθεί από το Κράτος. Η αξιοκρατία στα πανεπιστήμια είναι μια διαδικασία που διαμορφώνεται από ακαδημαϊκή παράδοση και η ακαδημαϊκή παράδοση χρειάζεται ανθρώπους και πανεπιστημιακούς βέβαια -αφού μιλάμε για τα πανεπιστήμια- που βάζουν την αξιοκρατία πάνω από οποιαδήποτε άλλη σχέση, είτε είναι αυτή συγγενική, όπως την περιγράψατε εσείς, είτε είναι άλλης μορφής σχέση. Γνωρίζετε ότι υπάρχουνε και οι πολιτικές σχέσεις, υπάρχουν και σχέσεις επαγγελματικές πολλές φορές.
Ως Υφυπουργός Παιδείας πρέπει να σας πω ότι συνάντησα την εξής κατάσταση όταν ανέλαβα αυτή τη φορά το Υπουργείο Παιδείας πριν από ένα χρόνο. Ο νόμος του 2007 της προηγούμενης κυβέρνησης είχε εκχωρήσει την αρμοδιότητα του ελέγχου νομιμότητας των εκλογών των καθηγητών στους πρυτάνεις. Η σκέψη ήταν κατ’ αρχήν σωστή ότι στο πλαίσιο της αυτοτέλειας πρέπει τα πανεπιστήμια να ελέγχουν τις διαδικασίες. Δεν έχει αποδειχθεί, όμως, αυτή η εκχώρηση αρμοδιοτήτων αποτελεσματική. Πρέπει να σας πω ότι στον ίδιο νόμο προβλεπόταν ότι το Υπουργείο Παιδείας μπορεί να ασκήσει έλεγχο νομιμότητας αν υπάρχει κάποια καταγγελία ή διαμαρτυρία και είτε να ακυρώσει μία διαδικασία είτε να την αναπέμψει στο πανεπιστήμιο.
Κοιτάζοντας τα στοιχεία είδα ότι στο διάστημα από το 2007 μέχρι τον Οκτώβρη του 2009 δεν είχε γίνει καμία τέτοια ενέργεια. Από τον Οκτώβρη του 2009 μέχρι σήμερα μπορώ να σας πω ότι έχει γίνει διερεύνηση ή βρίσκεται σε διαδικασία διερεύνησης η εκλογή εκατό περίπου καθηγητών στα πανεπιστήμια. Επίσης, έχουν ακυρωθεί δεκαπέντε διορισμοί καθηγητών στα πανεπιστήμια, γιατί διαπιστώθηκε κατά τον έλεγχο ότι η διαδικασία που είχε ακολουθηθεί δεν ήταν νόμιμη.
Υπάρχει, όμως, ένα ευρύτερο θέμα για την έκταση και τη δυνατότητα που έχει ο Υπουργός Παιδείας ή ο Υφυπουργός, αν έχει την αρμοδιότητα, να προχωρήσει πέρα από τον τυπικό έλεγχο νομιμότητας –όπως εγώ κάνω αυτή τη στιγμή- σε έναν πιο ουσιαστικό. Δεν έχει αυτήν την ευχέρεια. Αυτήν την υποχρέωση έπρεπε να την ασκούν τα ίδια τα πανεπιστήμια και θα μου δοθεί η ευκαιρία στη δευτερολογία μου να εξηγήσω γιατί, κατά τη γνώμη μου, αυτό δεν έχει συμβεί και για το πώς προτιθέμεθα να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης έχει τρία λεπτά για να αναπτύξει την ερώτησή του.
Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς, κύριε Υπουργέ, θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί απαντήσατε σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτό που σας ρώτησα. Τρία χρόνια είμαι Βουλευτής και είναι σπάνιο ή εν πάση περιπτώσει, δεν συναντάται συχνά να ρωτάει ο Βουλευτής κάτι συγκεκριμένο και να παίρνει συγκεκριμένη απάντηση. Χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των θεμάτων που έβαλα πήρα απάντηση.
Όταν έβαλα στο Google τις λέξεις «οικογενειοκρατία στα ελληνικά ΑΕΙ» είχα 88.600 αναφορές και διαμαρτυρίες. Φανταστείτε, 88.600 αναφορές στο Google για την οικογενειοκρατία στα ελληνικά ΑΕΙ! Είναι, λοιπόν, ένα σύγχρονο άγος, είναι πραγματικά ένα αίσχος. Και είναι ένα αίσχος το βόλεμα των γόνων και της οικογενειοκρατίας στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πολύ δίκαια οι πολίτες διαμαρτύρονται για μας τους πολιτικούς, διαμαρτύρονται για την οικογενειοκρατία. Δεν θα πρέπει να την επιβραβεύουμε.
Διότι όπως γνωρίζετε, στην Ελλάδα έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία και ο καθένας έχει το δικαίωμα με το σταυρό να επιλέγει Βουλευτές. Αν κάποιος διαμαρτύρεται για την οικογενειοκρατία, θα πρέπει με την πράξη του να δείχνει ότι την απορρίπτει. Δεν υπάρχει χούντα στην Ελλάδα, ούτε οι Βουλευτές βγαίνουν με τα τανκς. Βγαίνουν με τους σταυρούς. Άρα, όταν καταριόμαστε την οικογενειοκρατία, θα πρέπει στην πράξη κι εμείς ως πολίτες να κάνουμε αυτό που πρέπει.
Φυσικά είναι κακή η οικογενειοκρατία στην πολιτική. Φυσικά υπάρχει οικογενειοκρατία και στη δημοσιογραφία. Ή μήπως κάνω λάθος; Βλέπουμε γόνους δημοσιογράφων, γενιές δημοσιογράφων να έρχονται και να ξανάρχονται. Κι αυτή είναι η αλήθεια. Κι εκεί επικρατεί οικογενειοκρατία. Αλλά επικρατεί και στη τριτοβάθμια εκπαίδευση με τους γόνους, τους γιους και τις κόρες που γίνονται καθηγητές κληρονομώντας τους θώκους των γονιών τους, κάτι που αποτελεί προφανώς ντροπή για την δημοκρατία.
Δημοκρατία, όμως, σημαίνει κυρίως αξιοκρατία και όχι κυριαρχία της κουλτουροπαρέας, των αχρείων, των κολλητών ή των συγγενών. Και λυπάμαι, αλλά τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά τη μεταπολίτευση, βλέπω μία κυριαρχία των κολλητών και της παρέας στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Πρέπει να πούμε το εξής: Η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση έπιασε από το ’81 και πέρα πάτο, γιατί καθιερώθηκε η αρρωστημένης εμπνεύσεως ρύθμιση περί ψηφοφορίας των καθηγητών από τους φοιτητές. Τέλειωσα δύο διαφορετικά δημόσια πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Τέλειωσα το Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανα μεταπτυχιακό στην ΑΣΟΕ. Βρέθηκα μετά, όταν δούλευα στις Βρυξέλλες, σε ένα άλλο δημόσιο πανεπιστήμιο, στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Βρυξελλών. Πρέπει να σας πω ότι εκεί, κύριε Υπουργέ, όταν σπούδαζα στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Βρυξελλών –έκανα το μεταπτυχιακό μου στις Πολιτικές Επιστήμες- οι ξένοι συνάδελφοι με ρωτούσαν αν πράγματι ισχύει αυτός ο νόμος, αυτό το όργιο συναλλαγής καθηγητών-φοιτητών, αλλά και η οικογενειοκρατία στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι μας πήραν χαμπάρι κι εκεί.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κι επειδή ο κόσμος ζητάει ονόματα και σχολές και για να μην κατηγορηθούμε ότι λέμε γενικολογίες ή ότι ρίχνουμε σπαθιές στον αέρα, για αυτό ζήτησα από το Υπουργείο Παιδείας τα στοιχεία και σας ευχαριστώ που κάνατε την προσπάθεια να τα μαζέψετε. Αξιολογώ το γεγονός ότι παρότι προσπαθήσατε και παρότι πέρασαν δύο μήνες μου αναφέρατε οκτώ, εννέα πανεπιστήμια τα οποία δεν έστειλαν τα στοιχεία.
Κοιτάξτε δεν είναι το Κυπριακό. Θα πρέπει να το λύσουν αυτό το θέμα τα πανεπιστήμια και να εφοδιάσουν την Βουλή των Ελλήνων με το ποιοι καθηγητές έχουν τα παιδάκια τους στην ίδια σχολή διορισμένα. Διότι εγώ αν δω ότι στις σχολές υπάρχει μπαμπάς ή μαμά και ο γιος και η κόρη βρίσκονται στην ίδια σχολή, θα πω ότι εδώ κάτι τρέχει. Και χαίρομαι πολύ που είπατε ότι είδατε εκατό διορισμούς και τους δεκαπέντε τους ακυρώσατε. Κατάλαβα καλά;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Μάλιστα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ: Είναι ένα μεγάλο ποσοστό, κάτι συμβαίνει. Για να το κάνετε ως εποπτεύων Υπουργείο κάτι σημαίνει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Δεν είχε συμβεί ποτέ στην ιστορία.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ: Δεν είχε συμβεί ποτέ και γι’ αυτό σας συγχαίρω για άλλη μια φορά. Αυτό είναι πολύ καλό βήμα και μακάρι να καθιερωθεί ως αρχή, όπου υπάρχει τέτοιο ζήτημα να παρεμβαίνει το Υπουργείο Παιδείας.
(Οι Έλληνες, λοιπόν, περιμένουν στοιχεία και ονόματα, γιατί η κατάσταση είναι στο μη παρέκει. Θα χαρώ πολύ να έχω αυτό τον κατάλογο με τα ονόματα των σχολών όλων των ελληνικών πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι., γιατί χρειάζεται διαφάνεια σε όλα και ενημέρωση των πολιτών, αφού στο κάτω-κάτω οι πολίτες είναι αυτοί που πληρώνουν και το μάρμαρο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο κ. Ιωάννης Πανάρετος, Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στη δευτερολογία μου θέλω να αναφερθώ λίγο περισσότερο στις αδυναμίες που εγώ τουλάχιστον και ως καθηγητής πανεπιστημίου βλέπω και να σας εξηγήσω τον τρόπο που θα προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε την ουσία του προβλήματος.
Οι δυσκολίες είναι ότι όταν έχεις ένα δημόσιο ίδρυμα, όπως είναι το πανεπιστήμιο, που έχει αποκλειστικά εσωστρεφή διοίκηση –η διοίκηση δηλαδή αποτελείται από το εσωτερικό και εκλέγεται μόνο από το εσωτερικό- είναι φυσικό αυτός που εκλέγεται να προσπαθεί να ικανοποιήσει την εκλογική του βάση. Και σε αυτή την περίπτωση η δυσκολία του να επιλέξει να κάνει αυτό που είναι σωστό σε σχέση με την ικανοποίηση αυτού που θέλει, το τμήμα το οποίο έχει εκλέξει κάποιον με μια διαδικασία η οποία δεν είναι αξιοκρατική, είναι κάτι δύσκολο.
Επομένως, χρειάζεται ανάταξη των ελληνικών πανεπιστημίων και αυτό είναι εκείνο που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε.
Θέλω να σας πω ότι στον έλεγχο νομιμότητας, τον οποίο κάνω και με μεγάλη προσπάθεια -γιατί χρειάζεται να ζητάμε τα στοιχεία, τους φακέλους από τα πανεπιστήμια, να επιμένουμε για να έρθουν οι φάκελοι από τα πανεπιστήμια, ουδέποτε με έχει απασχολήσει το όνομα του προσώπου για το οποίο γίνεται ο έλεγχος- ουδέποτε με έχει απασχολήσει η πολιτική τοποθέτηση. Για οποιαδήποτε περίπτωση υπάρχει καταγγελία ή διαμαρτυρία, έχω δώσει εντολή στις υπηρεσίες αμέσως να ζητούν το φάκελο και να γίνεται ο έλεγχος νομιμότητας. Αυτό είναι εκείνο που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή.
Κάνατε μία αναφορά στους γόνους πολιτικών οικογενειών και δημοσιογραφίας. Στο πανεπιστήμιο τα πράγματα πρέπει να είναι διαφορετικά, διότι στο κάτω-κάτω της γραφής στην πολιτική, όπως είπατε, ψηφίζεται κανείς και στη δημοσιογραφία εάν είναι μία επιχείρηση ιδιωτική, δεν μπορεί κανείς να πει γιατί δεν πρέπει κάποιος να διαλέξει συγγενικό του πρόσωπο. Στο πανεπιστήμιο, όμως, είναι απαραίτητο η διαδικασία να είναι αξιοκρατική και δεν πρέπει να αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της ποιότητας και της ουσίας της εκλογής, γιατί το πανεπιστήμιο αποτελεί και το χώρο εκείνο που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα για όλες τις άλλες δραστηριότητες στην κοινωνική ζωή.
Γι’ αυτό το λόγο και εμείς στην προσπάθεια που θα κάνουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα στο πανεπιστήμιο, ένα από τα πρώτα μας μελήματα είναι να αλλάξουμε τον τρόπο διοίκησης του πανεπιστημίου και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις εκείνες που το πανεπιστήμιο και οι καθηγητές του θα έχουν ως προτεραιότητα την εκλογή καθηγητών που θα ανταποκρίνονται σε υψηλές προδιαγραφές, γιατί αυτός θα είναι ο τρόπος ή θα είναι ένας από τους τρόπους, με τους οποίους θα αξιολογούνται τα πανεπιστήμια.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου